’Het was absoluut niet de bedoeling de schrijfsters te laten zien, wel om te leren van die drie creatief rijke levens, en wat de drie actrices bezighield daaraan te spiegelen. De voorstelling is een poging geworden tegen de stroom in te roeien, je niet mee laten sleuren en willoos ten onder te gaan als slachtoffer van de tijd.’
(https://mugmetdegoudentand.nl/voors...)
Na Wilhelm Meisters Leerjaren en Om Eleanor volgde Tegen de Tachtig als derde voorstelling van De Mug met de Gouden Tand.
Centraal stonden de drie Franse schrijfsters Simone de Beauvoir (Maureen Teeuwen), Marguerrite Duras (Joan Nederlof) en Marguerite Yourcenar (Mouna Borgesius), die op dat moment alle drie ’tegen de tachtig’ waren. Geput werd uit hun werk, leven, inzichten en ervaringen; ’ Yourcenar en haar ’wereldgeschiedenis’, Duras en haar relatie tot de echtgenoot, en De Beauvoir en haar existentiële isolement in het volle maar o zo lege stadsleven’.
In de loop van de voorstelling raakten de actrices steeds meer los van hun personages, en ontwikkelden ze een ’vergaande agressie jegens het eigen werk.’ (Aankondiging Tegen de Tachtig)
De drie actrices zaten elk aan een eigen tafel met daarop een microfoon, boeken, typemachine of bandrecorder, en andere spullen. Scenograaf Hans Klasema benadrukt dat het hier, meer dan in Om Eleanor, ging om de gewone dingen; vanuit realisme en niet vanuit een design. De actrices stuitten in hun zoektocht naar de vrouwen die ze speelden op voorwerpen die hen daarbij hielpen. Die voorwerpen werden het voornaamste element in het decor. Tussen de tafels door drapeerde Hans een vijftig meter lange dikke scheepskabel, als verbinding tussen de drie auteurs.
Joan Nederlof (Duras) droeg een coltrui, wollen vestje en zwarte bril. Maureen Teeuwen als Beauvoir droeg een broekpak en turban op haar hoofd. Mouna Goeman Borgesius (Yourcenar) had een sjaal om haar hoofd en haar kleding was opgevuld om dikker te lijken.
Promotiemateriaal
Aankondiging: PDF (225.7 kio)
Flyer: PDF (1.8 Mio)
Programma Toneelschuur: PDF (173.3 kio)
